Warto by było, powinnam – ale może od poniedziałku, najpóźniej po Świętach. No może po wakacjach. Poza tym chyba już mi się odechciało… Ja to chyba taki słomiany ogień jestem… Dobrze  to znasz?  Nie Ty jedna :-) To co robić, żeby się chciało chcieć?

1.  Sprawdź, jaki obraz Ci się pojawia, gdy myślisz o swoim celu. To mogą być dalekosiężne plany życiowe lub posprzątanie w szafie. Jedno i drugie opiera się na tych samych zasadach. Przyjrzyj się treści obrazu, który Ci się spontanicznie pojawia. Ciekawa jestem, co widzisz, Jeżeli siebie ciężko spoconą i znudzoną sprzątaniem w szafie, to trudno się dziwić, że Ci się nie chce. Komu by sie chciało? :-) Co mogłabyś teraz  zmienić w tym obrazie, żeby był naprawdę atrakcyjny? Może zobacz, jak dumna z siebie zaglądasz do szafy, a tam nawet skarpetki ułożone kolorami. Wow! A może podkręci Cię obraz, w którym z łatwością znajdujesz rano wszystkie potrzebne ciuchy. I dzięki temu na luzie wypijasz kawę przed wyjściem do pracy?

2.  Bądź uważna na to, jak mówisz do siebie. Zamiast „ O matko, jak mi się nie chce” zdecydowanie bardziej skuteczne będzie poszukanie odpowiedzi na pytanie „Jak by to było, gdyby mi się bardzo, bardzo chciało?”. Takie pytanie uruchamia w ciele stan związany z przyjemną motywacją.

3.  A może masz tzw. metaprogram na nowe. To oznacza, że motywuje Cię wszystko, co nowe, a serdecznie nudzi znane, powtarzalne. Jest na to proste rozwiązanie. Podziel sobie drogę do celu / czynność na małe kawałki. Będziesz mieć wtedy więcej motywujących początków.

4. Taki podział na małe kawałki świetnie działa tez przy celach dalekosiężnych. Cele cząstkowe spostrzegamy jako łatwiejsze do osiągnięcia. Łatwiej jest schudnąć 1 kilogram w ciągu tygodnia niż 12 w ciągu 3 miesięcy. Chociaż na to samo wychodzi :-)

5.  A czasem jak Ci się nie chce to może najwyższy czas na odpoczynek? Trzeba też mieć czas na „ostrzenie piły”. Umiejętnie leniwienie się to sztuka. Jeżeli oczywiście nie jest Twoją dominującą aktywnością Jeżeli jest, to  przeczytaj ten tekst jeszcze raz :-)